Hayatı kolaylaştıran teknoloji, insanlara öyle imkanlar sundu ki insanların bir parçası olmayı da başardı. Hem de öyle bir parça ki insanların var oluşunu teslim alan bir araç haline geldi! Bilimsel ve teknolojik gelişmelerin gittikçe hızlandığı ve teknolojinin aynı hızla günlük yaşamımıza girdiği düşünüldüğünde cep telefonları, bilgisayarlar ve internet teknolojileri yaşamımızda vazgeçilmez oldular.
Teknolojinin sorunlu kullanımı eğitim ve meslek hayatını, özel hayatı olumsuz etkiliyor. İnternet ve teknoloji bağımlılığı, diğer bütün bağımlılıklarda görüldüğü gibi, kullanıcının teknolojik ürüne ulaşamadığında yoksunluk yaşadığı bir durum olarak tanımlanmış durumda.
Tüm bağımlılıklarda kurtuluş, kişinin maddeyi bırakmasıdır. Ancak teknolojiyi bırak demek imkansız gibi bir şey. Teknolojiyi kullanmak zorundayız. Ama bağımlılar için kullandığı maddeyle yüz yüze gelmek büyük bir risk. Teknoloji hayatımıza kolaylığı getirirken, teknoloji bağımlılığı da tedavi ve müdahalede zorlukları getiriyor. Teknoloji çok hızlı gelişiyor, çok hızlı geliştiği için de onu yakalamak, ona göre önlem almak neredeyse imkansız gibi duruyor. Teknolojinin sınırı tam olarak nerede bitiyor? Bağımlılık, hastalık neresi, normal neresi? Bunu tanımlamak da çok zor. Bunu tanımlayamadığınız sürece kime, neyi kısıtlayacağız? İnternet daha önce gördüklerimizden çok farklı… Sosyal iletişimi arttıran ama aynı zamanda sosyal izolasyona neden olan bir araç. Hem iletişimi kolaylaştırıyor, hem de iletişimin yakınlığını bozarak iletişimi bozuyor.
Kısaca, sanki sadece interneti kullanmak için yaşıyormuş gibi davranmak, başka hiçbir iş yapmak istememek ve yapmamak…
Teknoloji bağımlılığı yaşayan bir insanın bu sorunu kabul etmesi, bu sorunla alakalı yardım istemekten utanmaması ve sorunu aile Üyeleriyle, yakınlarıyla paylaşması gerekir. Çocuklara ve gençlere internetin ve teknolojinin sağlıklı ve doğru olarak nasıl kullanılacağı ile ilgili detaylı, doğru ve yeterli bilgi vermek ve bu bilginin alışkanlık haline getirilmesi sağlanmalıdır. Burada ebeveynlere ve öğretmenlere büyük sorumluluk düşüyor. Teknoloji ve internet bağımlılığına sebep olan risk faktörleri minimuma indirmeye çalışılmalı. Şehirleşme ile birlikte, beraber çocukların ve gençlerin yaşam alanları inanılmaz derece daraldığı için enerjilerini boşaltmakta, kendilerini ifade etmekte ve sağlıklı bir şekilde sosyalleşmekte sıkıntı yaşıyorlar. Böylelikle kolay ulaşabildikleri ve ekonomik olarak cazip olduğundan internete yöneliyorlar. Çocuklarımızı sportif hayata adım atmalarını sağlamalı ve onlara gerçek hayatta yaşam alanı oluşturmalıyız. Bir sonraki köşe yazıma kadar görüşmek üzere.
