İnsanoğlu bir ot gibi yaşayan bir varlık değildir. Kaldı ki ot bile hep aynı biçimde bitmez dikkat ederseniz.
Bir çiçekle ilgilenin, ona özen gösterin, su, gübre, ilaç v.s gibi şeyler ile besleyin o daha farklı açılıp dökülür. Artık daha güzeldir, daha çekicidir.
Hadi biraz daha ileri gideyim onlara müzik dinletin.
Onları güneşe maruz bırakın.
Baktığı çiçeklerle konuşan insanlar var. Bir de o çiçeklere bakın onlar daha farklı, daha şöyle söyleyeyim daha gürbüzdürler.
Allah(c.c) insanoğlunu güzel bir biçimde yaratmıştır. Kur’an-ı Kerim “Biz onu ahseni takvim üzere yarattık” diyor.
Temelde bir fıtrat ve bir temizlik vardır.
İnsan biraz özen ve çaba ile eğer öyle bir niyeti varsa aşama aşama gelişir.
Bu gelişme de kendini gösterir.
Ve artık bir yere gelir.
Yeter ki biraz didinme, biraz çaba ve biraz bazı şeylerden fedakarlık göstermek gibi şeyleri göze alsın.
İnsan merak eder.
Bu merak onu bazı şeyleri tanımaya, anlamaya doğru iter. Bir impuls vardır. Ta anne karnından başlamak üzere bir kimse bazı şeylere maruz kalır. Ses gibi.
Daha sonra bir takım etkiler, renk, bazı varlıklar.
Bunlara bir tepki verir, ya da tanır uyum gösterir.
Git gide anneden sonra kendi olmaya ve insan olmaya başlar. Bu süreç içinde bazı şeyler onun canını acıtır, onlardan uzak kalır. İyi olana yönelir.
Bazı kimseler bununla yetinmez.
İnsan öğrenmeye çok açıktır. Ve çok elverişlidir.
Tabiatın ona bahsettiği bütün imkanlardan yararlanmak ister. Bu daha çok BEYİNSEL ŞEHVET SAHİBİ İNSANLARDA BARİZ BİR ŞEKİLDE TEMAYÜZ EDER.
Tabi ki koşullar nispetinde.
Ne ki bazı imkanları yaratmak insanın elinde olan bir şey. Köyden çıkmış, bir köy çocuğu Nobel alabiliyor.
Elbette ki çevre, yaşadığı toplum ve onun getirdiği imkanlar çok belirleyici, determine edici etkenler.
İbn Sina büyük bir kütüphaneden yararlanmış olmasa idi İbn Sina olabilir miydi?
İnsan beyni yumuşak bir et parçası.
2 kilo 300 gram civarında. Ama işledikçe gelişen, büyüyen bir yanı var.
Özellikle ön planda yer alan FRADALTAL LOPUN çok gelişmiş olması insanı çok farklı özellikler taşıyan bir yere, kerteye koyar.
O insan bir başka tip bir insandır artık.
Narşist bir insanın bir şey öğrenmesi mümkün değildir. Ve o yüzden ki pek gelişme evrim kulvarı içinde yer alamaz. Bir ölçüde de olsa ot kalmaya mahkumdur. Ve bu hapishane içinde gündelik hayatı heder olur gider.
Hedef İnsan-ı Kamil.
Kamil bir insan olmak öyle hemen pat diye olmaz. Biraz sabır ve gayret ister.
Bunun bir başka yolu yok.
Ve insan gelişmeye çok müsait bir varlıktır.
Gelişmiş bir insan etrafına daha çok yararlı olur, hayırlı işlerde bulunur.
Ve bunu bir zevk haline getirebilen insandır artık o.
“İnsanların en hayırlısı etrafına en hayırlı olandır.”
Aldatılır ama bir yılan deliğinden iki kez ısırılmaz. Düşer, kalkar.
Etrafını güzelleştirmeye çalışır. Güler yüzlü ve tatlı bir dili vardır.
Bu çok etkili bir enstrümandır, onun ilişki biçimi ve kıvamında.
İşte insan diye birçok kitap vardır. İşte insan özetle böyle bir donanıma sahip ve bunun için gayret gösteren bir varlık olarak gözükür.
