Bazen sabahları öylece uyanırsınız ya hani… Gün doğmuştur ama ruh hâliniz geceyi bırakmamıştır. Pencereden gelen ışık odanıza dolarken, içinizde bir şey hâlâ karanlıktadır. İşte Esra Zaim’in yeni şarkısı “Uyandım”, tam da o anı anlatıyor bize. O sessiz uyanışı, kırık ama cesur kalkışı, geçmişin yorgunluğuyla geleceğe doğru atılan ilk adımı…
Bu yazıyı yazarken şarkıyı defalarca dinledim. Ve şunu fark ettim: “Uyandım”, bir müzik çalışmasından fazlası. Bu bir iç dökme. Hatta belki biraz da bir “itiraf”. Ama öyle bağır çağır değil… Sessiz, nazik, kalbin köşesinden akan bir itiraf.
Esra Zaim’i daha önce tanımıyorsanız, bu şarkıyla tanımaya başlayın derim. Çünkü sadece şarkı söylemiyor, yazıyor da. “Uyandım”ın sözleri ve bestesi tamamen ona ait. Ve bunu duyar duymaz anlıyorsunuz zaten… Çünkü bu şarkıyı bir başkası yazamazdı. Bu kadar içten, bu kadar sahici bir şey sadece yaşayan birinin kaleminden çıkar.
Hikâye şöyleymiş: Bir gece uykudan birden uyanıyor Esra. İçine oturan bir duyguyla, yarı uykulu bir hâlde şarkının sözlerini yazıyor. Sonra bir süre bekliyor, demleniyor içinde. Ve işte, bugün bizlerin kulağında yankılanan o cümle: “Uyandım.”
Şarkının müzik altyapısı ise bir başka tat bırakıyor kulakta. Gitarlarda Koray Gürsoy’un imzası var. O sade ama derin notalar… Tam da şarkının ruhuna uygun. Ne bir eksik, ne bir fazla.
Düzenleme, mix ve mastering ise Övünç Dan’ın ellerinden çıkma. Zaten bilen bilir, Övünç Dan’ın işi bir şarkıya ruh üflemek gibidir. “Uyandım” da onun o zarif dokunuşlarıyla sanki içimizi titreten bir hatıra hâline geliyor.
Klip deyip geçmeyelim… Bazen bir görüntü, bin kelimeye bedeldir ya… Yönetmen Olga Erkızan, bu hissi çok iyi yakalamış. Klipte abartı yok, gösteriş yok. Çünkü şarkının ihtiyacı da bu değil. Kamera, bir yerde bizim içimize bakıyor gibi. Işıklar, renkler, geçişler… Hepsi o kırılgan duygunun içinde ilerliyor. Yani gözün gördüğüyle kalbin hissettiği arasında güzel bir denge var.
Şarkının yapımcılığını üstlenen Arpej Yapım’ı da atlamayalım. Onlar da bu işin arkasındaki görünmeyen kahramanlar. Müzikte samimiyet kolay bulunmuyor artık. Ama Arpej Yapım, “Uyandım” gibi kalpten gelen işlere destek olarak bu boşluğu dolduruyor. Bu da hem sanatçı hem de dinleyici için çok değerli.
Açık söyleyeyim… Bu yazıyı yazarken bile düşündüm: En son ne zaman gerçekten “uyandım”? Yani içsel bir uyanıştan bahsediyorum. Esra Zaim’in bu şarkısı hepimize bu soruyu tekrar sorduruyor. Ve cevap da öyle kolay değil.
Belki kalbin kırıldığında, belki biri seni terk ettiğinde, belki kendinle yüzleştiğinde… O an, bir sabah uyanıp “artık aynı ben değilim” dediğinde işte… O an, “Uyandım” diyorsun.
Bu yüzden bu şarkı hepimize iyi gelecek. Çünkü içinde hem acı var hem umut. Hem vedalaşma hem başlangıç. Dinlediğinizde içinize bir sessizlik çöküyorsa, bilin ki doğru yerdesiniz.
Sevgili Esra,
Yalansız, filtresiz ve kalpten bir şarkı yaptığın için teşekkür ederim. “Uyandım”, senin hikâyen ama artık biraz da bizim hikâyemiz oldu.
Ve belki de bu yazıyı şöyle bitirmek gerek:
Bazen bir şarkı, bir sabahın yerini tutar.
Bazen bir şarkı seni hayata geri getirir.
Bazen bir şarkı seni uyandırır.
